Een open boek

“Je wordt hier wel enthousiast van hè ?”, “Hier gaat je vuurtje wel van branden!”. Ik ben een open boek. Als ik ergens enthousiast of gepassioneerd over ben dan zie je dat direct aan mij. Maar dat geldt ook als ik boos of verdrietig ben. Alle emoties zijn in een oogwenk af te lezen aan mijn gezicht.

Rood

Ik ben geboren met rode haren, een blanke huid en veel sproeten, dus toen ik jonger was kreeg ik direct rode wangen als ik verlegen, boos of enthousiast was. Ik vond dat heel vervelend en ik was altijd jaloers op de kinderen die een “coole” uitstraling hadden. Toen ik ouder werd, zag ik het echt als een handicap want in een zakelijke omgeving een rood hoofd krijgen kwam in mijn ogen niet echt professioneel over. En het waren niet alleen mijn rode wangen die in de weg zaten. Iedere emotie die ik voel uit ik op allerlei manieren ook met de rest van mijn lichaam. Ik zwaai met mijn armen als ik enthousiast ben en ik verstar volledig als ik boos ben.

Emoties uiten

Maar nu ik ouder ben, merk ik ook dat het fijn is om die gevoelens op die manier te uiten en niet te verbergen achter een pokerface. Naast het feit dat mensen direct merken wat ze aan mij hebben geeft het mij ook de ruimte om gewoon te voelen. Het is voor de ander, maar ook voor mij een signaal over wat ik op dat moment voel. Dat zegt iets over mij en wat ik op dat moment nodig heb. Ik stop niets weg en ervaar wat er op dat moment gebeurt. En meestal is dat gewoon genoeg. Het betekent niet dat er meteen iets moet gebeuren of opgelost moet worden. Soms mag ik gewoon even voelen, de fijne en minder fijne emoties.

Emoties wegstoppen

Ik kom in mijn werk heel veel mensen tegen die het erg moeilijk vinden om hun gevoelens te uiten. In de meeste gevallen levert dit ook lichamelijke klachten op. Verkrampte nek of schouders, buikpijn of zelfs pijn op de borst. Of zoals ik vanmiddag zo treffend in een lied hoorde: “verdrinken in je ingeslikte tranen.” Je emoties wegstoppen of vermijden is voor niemand goed. Niet voor jezelf, maar ook niet voor je collega’s. Er is uitgebreid onderzoek gedaan naar het wegstoppen van emoties en de negatieve effecten die dat kan opleveren. En bij negatieve emoties is het vaak zo dat de emotie er op een manier uitkomt die niet past bij het daadwerkelijke gevoel. Ik heb managers meegemaakt die heel verdrietig waren, maar dat uitten door heel erg boos te worden en daardoor nog dieper in de problemen kwamen. Of boos waren en dan tranen met tuiten konden huilen.

Aandacht geven aan wat je voelt

Het is dus ook in een zakelijke omgeving belangrijk om je gevoelens te uiten. Daarvoor is het belangrijk dat je aandacht geeft aan je gevoelens. Als je heel veel in je hoofd zit is dat nog niet zo gemakkelijk, maar de eerste stap is beseffen dat het belangrijk is. Daarna is het goed om voor jezelf ruimte te scheppen om je gevoelens te leren herkennen. Het helpt al als je een paar keer per dag een paar minuten de tijd neemt om naar je lichaam te luisteren en te proberen te herkennen wat je voelt en vanuit welke emotie dat gevoel komt.

Hoe vaker je dat doet, hoe beter het lukt. En tot slot is het belangrijk om een manier te vinden om je gevoelens en emoties te uiten. En dat betekent niet dat je direct huilend aan de vergadertafel moet gaan zitten of met je vuist op tafel moet gaan slaan, ook al kan dat in sommige gevallen ook verhelderend zijn…… Vind een manier die bij jou past, praat er met iemand over die je vertrouwt of zet het op papier. Besef dat je emoties altijd een weg weten te vinden en dan kun je maar beter zelf daar je keuzes in maken. Het gaat je heel veel stress en lichamelijke klachten schelen en het geeft ruimte in je hoofd. Je keuzes en mogelijkheden om er dan vervolgens iets mee te doen als je daar behoefte aan hebt worden daardoor veel groter.