We zien ze regelmatig: succesvolle burgerinitiatieven binnen wonen, zorg en welzijn. Van Mijnbuurtje.nl tot SonenBreugelVerbindt.nl. Beide ontstaan als reactie op onvoldoende aansluiting van het aanbod op de behoefte van burgers. Met als gevolg dat burgers zelf het heft in handen nemen in plaats van lijdzaam de beslissing a te wachten. Tegenover die succesvolle voorbeelden staan helaas de nodige mislukte initiatieven. Niet verwonderlijk, want het doen slagen van burgerinitiatieven heeft veel voeten in de aarde. Daarom in deze blog: de vijf belangrijkste redenen waarom ze mislukken en wat jij daarvan kunt leren!

Hoe werkt macht binnen communities?

Macht binnen communities. In mijn werk als adviseur komt het dagelijks naar voren. Want macht is niet alleen voorbehouden aan organisaties, maar komt binnen elk groepsproces voor. En ik moet zeggen, het is uitermate boeiend om te zien hoe mensen macht inzetten om hun wil op te leggen aan het groepsproces. En wellicht nóg boeiender is het om te zien hoe een groep hier vervolgens op reageert. Want soms werkt macht binnen communities wel, maar soms ook absoluut niet! In dit tweede deel van mijn reeks blogs over het vormen van communities wil ik de focus leggen op de positieve variant; hoe een community succesvol met macht omgaat.

‘Macht is nooit groter dan de hoeveelheid onmacht die zich ertegenover stelt.’

Deze zomer bewonderde ik ’em in de Eregalerij voor de tweede keer in mijn leven; De Nachtwacht van Rembrandt van Rijn. Toevallig of niet, viel mijn bezoek samen met de controversiële tentoonstelling Art of Therapy van de filosofen Alain de Botton en John Armstrong. Een tentoonstelling waarin beide mannen als gastconservator optreden en middels gigantische post-its zo’n honderdvijftig werken becommentariëren. Ze vertellen over het doel en de therapeutische werking van de kunstwerken. Zo ook over De Nachtwacht, wat bij mij leidde tot een mooi en onverwachts inzicht in een eeuwenoud schilderij.