Ik moest vanochtend naar de tandarts. Geen probleem, want mijn tanden zijn ijzersterk dus angst voor de tandarts is mij onbekend. Maar ik vergeet dat er iets anders is wat mij ongelooflijk triggert iedere keer als ik daar ben. De assistente is een heel aardig meisje die ongetwijfeld het beste met mij voor heeft. Maar door haar gedrag en uitspraken irriteert ze me zo ongelooflijk dat ik met dingen wil gaan gooien.
Het begint met het praten in een babystemmetje op een hele langzame manier. Alsof ik niet alles meer op een rijtje heb. “We gaan hier naar boven”, terwijl we allebei al op de trap lopen. Ik merk dat ik dan de neiging krijg om heel sarcastisch te reageren, maar ik hou mij in. Ik besef dat ze het goed bedoelt en dat ze niet in de gaten heeft dat dit het tegenovergestelde bij mij oproept. Als ik dan in de stoel zit, blijft ze met dezelfde stem dingen benoemen die al glashelder zijn, maar voegt ze nog iets toe. Het praten in verkleinwoorden. Dit voegt nog een extra laag irritatie toe.
Ik vermoed dat niemand het fijn vindt om op die manier toegesproken te worden, zelfs kleine kinderen niet, maar ik realiseer mij ook dat dit mijn model van de wereld is. Dus ieder half jaar hou ik mij in en accepteer ik dat zij voor mij irritant gedrag vertoont omdat ze denkt dat dit rustgevend is voor mij. Dat is voor mij acceptabel omdat het maar 1x per half jaar is.
Het is uiteraard wat anders wanneer je een dergelijke situatie iedere dag moet meemaken. Een collega die verhalen vertelt of vragen stelt met heel veel verkleinwoorden, een leidinggevende die nogmaals gaat uitleggen wat je net hebt verteld, een directeur die zijn macht misbruikt om met jouw goede ideeën te pronken. Er zijn ongetwijfeld situaties die bij jou irritatie oproepen.
Ik heb inmiddels weinig meer dat mij ook echt irriteert en het verschil met vroeger is dat ik het nu ook benoem als ik er teveel last van heb. En dat kan ik dan ook op een respectvolle manier teruggeven. Het gekke is dat in de meeste gevallen de andere persoon geen flauw idee heeft dat je geïrriteerd bent en het alleen maar op prijs stelt dat je er iets van zegt.
Dus benoem op een respectvolle manier de emotie die het gedrag van de ander bij jou oproept. Het scheelt je enorm veel energie. Dan ga ik in de tussentijd eens reflecteren waarom dit gedrag zoveel irritatie bij mij oproept…….